ชื่อเรื่อง          :           การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ เรื่อง

                                   ชนิดและหน้าที่ของคำในภาษาไทย กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ชั้นประถม

                                   ศึกษาปีที่ ๔-๖  โรงเรียนบ้านบือแรง  อำเภอรือเสาะ  จังหวัดนราธิวาส

ผู้ศึกษา          :           นางสาวต่วนจันทิมา  ตอกอ       

ตำแหน่ง         :           ครู โรงเรียนบ้านบือแรง  สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา

                              นราธิวาส เขต ๑

บทคัดย่อ

            การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์  คือ   ๑) เพื่อสร้างและพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน กิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ เรื่องชนิดและหน้าที่ของคำในภาษาไทย  กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔-๖  ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์มาตรฐาน ๘๐/๘๐   ๒) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียน จากการเรียนด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ เรื่องชนิดและหน้าที่ของคำในภาษาไทย กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย  สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔-๖  โรงเรียนบ้านบือแรง  และ  ๓) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ เรื่องชนิดและหน้าที่ของคำในภาษาไทย กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย  สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔-๖  โรงเรียนบ้านบือแรง  จำนวน ๒๐ คน ในภาคเรียนที่ ๑ ปีการศึกษา ๒๕๖๖ ของโรงเรียนบ้านบือแรง  เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาประกอบด้วย   ๑) บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ เรื่องชนิดและหน้าที่ของคำในภาษาไทย กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย  สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔  พร้อมคู่มือการใช้   ๒) แผนการจัดการเรียนรู้ กิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ เรื่องชนิดและหน้าที่ของคำในภาษาไทย กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย  สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔-๖   จำนวน ๙  แผนการจัดการเรียนรู้  ๓) แบบบันทึกผลการทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและแบบบันทึกการทำแบบฝึกหัด  และ ๔) แบบประเมินความพึงพอใจของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔-๖  ที่มีต่อการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ เรื่องชนิดและหน้าที่ของคำในภาษาไทย  กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔-๖   จำนวน ๑๐ ข้อ  ดำเนินการศึกษาในภาคเรียนที่ ๑ ปีการศึกษา ๒๕๖๑ ในระหว่างวันที่ ๑ เดือน มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๖๑ ถึงวันที่ ๒๙ เดือน มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๖๑  สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าเฉลี่ยและค่าร้อยละ

            ผลการศึกษาพบว่า ๑) ค่าประสิทธิภาพของบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ เรื่องชนิดและหน้าที่ของคำในภาษาไทย  กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔-๑  โรงเรียนบ้านบือแรง ปีการศึกษา ๒๕๖๑ มีค่าประสิทธิภาพเท่ากับ ๘๘.๔๘/๘๕.๑๗ ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์มาตรฐาน ๘๐/๘๐ ที่กำหนดไว้   ๒)  ผลการเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ เรื่องชนิดและหน้าที่ของคำในภาษาไทย  กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔-๖  โรงเรียนบ้านบือแรง ปีการศึกษา ๒๕๖๑ ก่อนเรียนมีค่าเฉลี่ยร้อยละ ๔๖.๖๗ และหลังเรียนมีค่าเฉลี่ยร้อยละ ๘๕.๑๗  โดยมีค่าเฉลี่ยเพิ่มขึ้นร้อยละ ๓๘.๕๐    ๓)  นักเรียนมีความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้  เรื่องชนิดและหน้าที่ของคำในภาษาไทย  กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔-๖  โรงเรียนบ้านบือแรง  ปีการศึกษา ๒๕๖๑ โดยภาพรวม มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ ๔.๔๐ คิดเป็นร้อยละ ๘๗.๙๐ อยู่ในระดับมาก โดยค่าเฉลี่ยนักเรียนนำความรู้ไปใช้ในการสื่อสารได้ มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ๔.๖๕ รองลงมาคือ นักเรียนเรียนรู้อย่างมีความสุข ได้ค่าเฉลี่ย ๔.๖๐  

            ข้อเสนอแนะจากการศึกษาพบว่า การเรียนรู้โดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนจะมีประสิทธิภาพมากหากสถานศึกษามีอุปกรณ์คอมพิวเตอร์พร้อมและครูผู้สอนควรบันทึกโปรแกรมบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ เรื่องชนิดและหน้าที่ของคำในภาษาไทย กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย  สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔-๖ จากแผ่นซีดีลงไปในคอมพิวเตอร์ทุกเครื่องเพื่อความสะดวก รองรับการใช้งานของผู้เรียน และเนื่องจากค่าเฉลี่ยความพึงพอใจเรื่องคำแนะนำการใช้บทเรียนมีความชัดเจน มีค่าเฉลี่ยต่ำที่สุด คือ ๔.๑๕ ดังนั้นครูผู้สอนควรอธิบายวิธีการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนเพิ่มเติมหากผู้เรียนยังไม่เข้าใจและควรสาธิตการใช้งานบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนในขั้นต้นให้กับผู้เรียน เพื่อให้ผู้เรียนเกิดความเข้าใจและสามารถใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ จนเกิดการเรียนรู้ที่ยั่งยืนต่อไป